MONOVID-19

Koor­dy­na­tor

(ur. 1984, Split) – chor­wac­ki autor dra­ma­tów, dra­ma­tów radio­wych i sce­na­riu­szy oraz dra­ma­turg. Jego debiu­tanc­ka sztu­ka  Ovdje piše naslov dra­me o Anti (pol. Tu napi­sa­li tytuł dra­ma­tu o Ante) zosta­ła wysta­wio­na w Miej­skim Teatrze Mło­dych w Spli­cie w 2009 roku. Spek­ta­kle na jej pod­sta­wie zre­ali­zo­wa­no tak­że w Lon­dy­nie, Bel­gra­dzie i Brukseli.

Dra­ma o Mir­ja­ni i ovi­ma oko nje (pol. Dra­mat o Mir­ja­nie i tych wokół niej) miał swo­ją pre­mie­rę w Jugo­sło­wiań­skim Teatrze Dra­ma­tycz­nym w Bel­gra­dzie w 2010 roku. W tym samym roku spek­takl poja­wił się w reper­tu­arze Miej­skie­go Teatru w Lubla­nie, Chor­wac­kie­go Teatru Naro­do­we­go oraz Teatru Pica­de­ro w Buenos Aires.

Utwór Moj sin samo malo spo­ri­je hoda (pol. Mój syn cho­dzi, tyl­ko tro­chę wol­niej ) został sce­nicz­nie opra­co­wa­ny w Zagrzeb­skim Teatrze Mło­dych w 2011 roku. Spek­takl powstał tak­że w innych teatrach poza gra­ni­ca­mi Chor­wa­cji. W Pol­sce odby­ło się czy­ta­nie sce­nicz­ne tego dra­ma­tu w ramach Mię­dzy­na­ro­do­we­go Festi­wa­lu Teatral­ne­go DEMO­LU­DY-Nowa Euro­pa w 2014 roku (reż. Jakub Kasprzak). Prze­kład tego utwo­ru na język pol­ski został opu­bli­ko­wa­ny w dwu­to­mo­wym zbio­rze (Nie tyl­ko) frag­men­ty. Wybór nowych dra­ma­tów chor­wac­kich (2019).

Pro­jekt na pod­sta­wie dra­ma­tu Bojim se da se sada pozna­je­mo (pol. Boję się, że teraz się zna­my ) został zre­ali­zo­wa­ny w 2014 roku jako wynik współ­pra­cy arty­stów z Miej­skie­go Teatru Dra­ma­tycz­ne­go Gavel­la i The­ater und Orche­ster Heidel­berg, jako część mię­dzy­na­ro­do­we­go pro­jek­tu The Art of Aging. Mia­ła go oka­zję obej­rzeć publicz­ność w Chor­wa­cji i w Niemczech.

W 2015 roku odby­ła się pre­mie­ra spek­ta­klu Kad je dije­te dije­te bilo (pol. Kie­dy dziec­ko dziec­kiem było), któ­ry został wypro­du­ko­wa­ny przez Miej­ski Teatr w Lubla­nie i powstał na moty­wach fil­mu w reży­se­rii Wima Wendersa.

Dra­mat Dobro je dok umi­re­mo po redu (pol. Jest dobrze, dopó­ki umie­ra­my w kolej­no­ści) został opu­bli­ko­wa­ny w hisz­pań­skim cza­so­pi­śmie ADE Teatro i w chor­wac­kim cza­so­pi­śmie „Kaza­li­šte”. W 2019 roku w Zagrzeb­skim Teatrze Mło­dych odby­ła się pre­mie­ra spek­ta­klu w reży­se­rii Alek­san­dra Švabicia.

W 2018 roku utwór Bilo bi šte­ta da bilj­ke kre­pa­ju (pol. Było­by szko­da, gdy­by kwiat­ki padły) miał swo­ją pre­mie­rę w III Pro­gra­mie Chor­wac­kie­go Radia. W 2019 w Lon­dy­nie i Zagrze­biu odby­ły się czy­ta­nia sce­nicz­ne tego tek­stu, a w zagrzeb­skim Kun­st­Te­atrze odby­ła się pre­mie­ra spek­ta­klu w reży­se­rii same­go autora.

Jego sztu­ki zosta­ły prze­tłu­ma­czo­ne na oko­ło dwa­dzie­ścia języ­ków, są wysta­wia­ne w teatrach na całym świe­cie i dru­ko­wa­ne w anto­lo­giach współ­cze­sne­go dra­ma­tu chorwackiego.

Ivor Mar­ti­nić jest zdo­byw­cą wie­lu pre­sti­żo­wych nagród. W 2016 roku brał udział w festi­wa­lu Pen World Voices Inter­na­tio­nal Play Festi­val w Nowym Jorku.

Jest współ­ini­cja­to­rem pro­jek­tu MONOVID-19.